ایـن حـریـم کـیـسـت کـز جــوش مـلـایـک روزبــار | نـــیــســـت در وی پـــرتـــو خـــورشـــیــد را راه گـــذار |
کـیسـت یارب شـمـع این فـانوس کـز نـظـاره اش | آب مـــی گـــردد بــــه گـــرد دیـــده هـــا پـــروانـــه وار |
این شـبـسـتـان خـوابـگاه کیسـت کـز موج صـفـا | دود شــمـعـش مـی ربــایـد دل چــو زلـف مـشــکـبــار |
یارب این خـاک گرامی مغـرب خـورشـید کـیسـت | کـز فـروغـش مـی شـود چــشــم مـلـایـک اشــکـبــار |
ایـن مـقـام کـیـســت کـز هـر بــیـضـه قـنـدیـل او | ســـر بـــرآرد طـــایـــری چـــون جـــبـــرئیــل نـــامـــدار |
کیسـت یارب در پـس این پـرده کز انفاس خـوش | مـی بــرد از چــشـم هـا چــون بــوی پــیـراهـن غـبــار |
ایـن مــزار کــیـســت یــارب کــز هــجــوم زایــران | غــنــچــه مــی گــردد در او بــال مــلــایـک در مــطــار |
جـلـوه گـاه کـیسـت یارب این زمین مـشـک خـیز | کـز شــمـیـمـش مـی خــورد خــون نـاف آهـوی تــتــار |
سـاکـن این مهد زرین کـیسـت کـز شـوق لـبـش | شـیـر مـی جـوشـد ز پـسـتـان صـبــح را بــی اخـتـیـار |
این همـایون بـقـعـه یارب از کـدامـین سـرورسـت | کــز شــرافــت مـی زنـد پــهـلــو بــه عــرش کــردگــار |
سـرور دنیا و دین سـلطـان عـلی موسـی الـرضـا | آن کــه دارد هــمــچـــو دل در ســیــنــه عــالــم قــرار |
جــدول بـــحــر رســالــت کــز وجــود فــایــضــش | خــاک پــاک طــوس شــد از بــحــر رحــمـت مـایـه دار |
گــوهــر بـــحـــر ولــایــت کـــز ضـــمــیــر انــورش | هـر چــه در نــه پــرده پــنــهـان بــود گــردیـد آشــکــار |
آن کـه گـر اوراق فـضـلـش را بـه روی هـم نـهـنـد | چـون لـبــاس غـنـچـه گـردد چــاک ایـن نـیـلـی حـصـار |
آسـمـان از بـاغ قـدرش غـنـچـه نـیلـوفـری اسـت | یــک گـــل رعـــنــاســـت از گــلــزار او لــیــل و نــهــار |
مـهـره مـومـی اسـت در سـرپــنـجــه او آسـمـان | مـی دهد او را بـه هر شـکـلـی کـه مـی خـواهد قـرار |
حـاصـل دریـا و کـان را گـر بــه مـحـتــاجــی دهـد | شــق شـود از جــوش گـوهـر آســمـان هـا چــون انـار |
می شـود گـوهر جـواهر سـرمـه در جـیب صـدف | در دل دریــــا شــــکــــوه او نــــمــــایــــد گــــر گــــذار |
راز ســرپــوشــیـدگـان غــیـب بــر صــحــرا فــتــد | پـــرده بـــردارد اگــر از روی خـــورشـــیــد اشـــتـــهــار |
آنچـه تـا روز جـزا در پـرده شـب مخـتـفـی اسـت | پـــیــش عــالــم او بـــود چـــون روز روشــن آشـــکــار |
گــر ســپـــر از مــوم بـــاشــد در دیــار حــفــظ او | تـــیــغ خـــورشـــیــد قــیــامــت را کــنــد دنــدانــه دار |
بوی گل در غنچه از خجلت حصاری گشته است | تــا نــســیــم خــلــق او پــیــچــیــده در مــغــز بــهــار |
تــیـغ او چــون ســربــرآرد از نـیـام مــشــکــفــام | مــی شــود صــبـــح قــیــامــت از دل شــب آشــکــار |
آن کـه تـیغ کـهکـشـان در قـبـضـه فـرمان اوسـت | چــون تـــوانــد خــصــم بـــا او تـــیــغ شــد در کــارزار؟ |
تـیـغ جـوهـردار او را گـو بــه چـشـم خـود بــبـیـن | آن کـه گـوید بـرنـمـی خـیزد نـهـنـگ از چـشـمـه سـار |
چـون تـوانـد خـصـم رو بـه بــاز بـا او پـنـجـه کـرد؟ | آن کــه شـــیــر پـــرده را فـــرمــانــش آرد در شـــکــار |
همچـو معنی در ضمیر لفظ پـنهان گشتـه اسـت | در رضـــــای او رضـــــای حـــــضـــــرت پــــــروردگـــــار |
شـکـوه غـربـت غـریـبــان را ز خـاطـر بــار بـسـت | در غــــریـــبــــی تــــا اقـــامـــت کـــرد آن کـــوه وقـــار |
زهــر در انــگـــور تـــا دادنـــد او را دشـــمـــنـــان | مــانــد چــشــم تـــاک تـــا روز قــیــامــت اشــکــبـــار |
تـاک را چـون مار هر جـا سـبـز شد سر می زنند | تـــا شـــد از انــگـــور کـــام شـــکـــریــنــش زهــربـــار |
وه چـــه گــویــم از صـــفـــای روضـــه پـــرنــور او | کـز فـروغــش کـور روشــن مـی شــود بــی اخــتــیـار |
گـوشـوار خـود بـه رشـوت مـی دهد عـرش بـرین | تــا مـگـر یـابــد در او یـک لـحــظــه چــون قـنـدیـل بــار |
مـی تــوان خــوانـد از صــفــای کـاشــی دیـوار او | عــکـس خــط ســرنـوشــت خــلـق را شــبــهـای تــار |
روضــه پــر نــور او را زیـنــتــی در کــار نــیـســت | پـنـجـه خـورشـید مـسـتـغـنی اسـت از نـقـش و نگـار |
خـیره مـی شـد دیده ها از دیدنـش چـون آفـتـاب | گـــر نـــمـــی شــــد قــــبــــه نـــورانـــی او زرنـــگـــار |
مـی تــوان دیـدن چــو روی دلــبــران از زیـر زلــف | از مـــحـــجـــرهـــای او خـــلـــد بـــریـــن را آشـــکـــار |
هـمـچـو اوراق خـزان بـال مـلـایک ریـخـتـه اسـت | هــر کــجــا پــا مــی نــهــی در روضــه آن شــهــریــار |
مـی تـوان رفـتـن بـه آسـانـی بـه بـال قـدسـیـان | از حــــریـــم روضــــه او تــــا بــــه عــــرش کــــردگـــار |
قـلـزم رحـمـت حـبـابـی چـنـد بـیـرون داده اسـت | نیست قندیل این که می بینی به سقفش بی شمار |
زیر بـال قدسیان چون بـیضه پـنهان گشتـه است | قــــبـــــه نــــورانــــی آن ســــرو عــــرش اقــــتـــــدار |
از مـحـجــرهـای زریـنـش کـه دام رحـمـت اسـت | مـــی تــــوان آمـــرزش جــــاویـــد را کـــردن شـــکـــار |
تــا غـبــار آسـتــانـش جــلـوه گـر شـد، حــوریـان | از عــبـــیــر خـــلــد افــشـــانــنــد زلــف مــشــکــبـــار |
هر شـب از گـردون ز شـوق سـجـده خـاک درش | قـدســیـان ریـزنـد چــون بــرگ خــزان از شــاخــســار |
کشـتـی نوح اسـت صـندوقش که از طـوفان غـم | هـر کــه در وی دســت زد آمــد ســلــامــت بــر کــنـار |
خـادمـان صـندوق پـوش مرقـدش می سـاخـتـند | گــر نــمــی بـــود اطــلــس گــردون ز انــجــم داغــدار |
بــــا کـــمـــال بـــی نـــیـــازی مـــرقـــد زریـــن او | مـی کــنـد بــا دام ســیـمـیـن مــرغ دلــهـا را شــکــار |
اشــک شــمــع روضــه او را ز دســـت یــکــدگــر | حــور و غــلــمــان مــی ربـــایــنــد از بــرای گــوشــوار |
نـقـد مـی سـازد بــهـشـت نـسـیـه را بــر زایـران | روضـــه جـــنــت مــثـــالــش در دل شـــبـــهــای تـــار |
می تـوان خـواند از جـبـین رحـل مصحـف های او | رازهــای غــیــب را چـــون لــوح مــحـــفــوظ آشـــکــار |
بــس کـه قـرآن در حــریـم او تــلـاوت مـی کـنـنـد | صــفــحـــه بـــال مــلــایــک مــی شــود قــرآن نــگــار |
هـر شــب از جــوش مــلــک در روضــه پــرنـور او | شـــمــعــهــا انــگــشـــت بـــردارنــد بـــهــر زیــنــهــار |
تــــا دم صــــبـــــح از فــــروغ قــــبــــه زریــــن او | آب مــی گــردد بــه چــشــم اخــتــران بــی اخــتــیـار |
هـر شـبـی صـد بــار از مـوج صـفـا در روضـه اش | در غـــلــط از صـــبـــح افــتـــد زاهــد شـــب زنــده دار |
حـسـن خـلـقـش دل نـمـی بـخـشـید اگـر زوار را | آب مـی شــد از شـکـوهـش زهـره هـا بــی اخــتــیـار |
اخــتـــیــار خــدمــت خــدام ایــن در مــی کــنــد | هـر کــه مــی خــواهـد شــود مــخــدوم اهـل روزگــار |
از صــفــای جـــبـــهــه خــدام او دلــهــای شــب | مـــی تــــوان کــــردن مـــصــــحــــف خــــط غــــبــــار |
از سـر گلدسـتـه اش چـون نخـل ایمن تـا سـحـر | بـــر خـــداجـــویــان شــود بـــرق تـــجـــلــی آشــکــار |
از نــوای عــنــدلــیــبــان ســر گــلــدســتــه اش | قـدسـیـان در وجــد و حــال آیـنـد ازیـن نـیـلـی حــصـار |
داغ دارد چـــــلـــــچـــــراغ او درخـــــت طـــــور را | ایــن چــنــیــن نــخــلــی نــدارد یــاد چــشــم روزگــار |
از ســـر دربـــانــی فـــردوس، رضـــوان بـــگـــذرد | گــر بــدانــد مــی کــنــنــدش کــفــشــدار ایــن مــزار |
خـضـر تـردسـتـی کـه میراب زلـال زندگـی اسـت | مــی کــنــد ســقــایــی ایــن آســتـــان را اخـــتـــیــار |
مـی فـتــد در دسـت و پــای خـادمـانـش آفـتــاب | تــا مــگــر چــون عــودســوز آنـجــا تــوانـد یـافــت بــار |
مـطـلـب کـونین آنـجـا بـر سـر هم ریخـتـه اسـت | چـــون بـــرآیــد نــاامــیــد از حـــضـــرتـــش امــیــدوار؟ |
روز مـحــشــر ســر بــرآرد از گـریـبــان بــهـشــت | هــر کــه ایـنــجــا طــوق بــر گــردن گــذارد بــنــده وار |
مـی کــنـد بــا اســب چــوب از آتــش دوزخ گــذر | هـــر کـــه را تـــابـــوت گـــردانـــنـــد گـــرد ایــن مـــزار |
چـشـمـه کـوثـر بـه اسـتـقـبـالـش آید روز حـشـر | هـر کـه را زیـن آسـتـان بــر جـبـهـه بــنـشـیـنـد غـبــار |
از فــشــار قــبـــر تـــا روز جـــزا آســـوده اســـت | هــر کــه ایــنــجــا از هــجــوم زایــران یــابـــد فــشــار |
مـی رود فـردا ســراســر در خــیـابــان بــهـشـت | هــر کـــه را امـــروز افـــتـــد در خـــیــابـــانــش گـــذار |
هــر کــه بــاشــد در شــمــار زایــران درگــهــش | مــی تــوانــد شــد شــفــیــع عــالــمــی روز شــمــار |
آتــش دوزخ نـمـی گـردد بــه گـردش روز حــشــر | از ســر اخــلــاص هـر کــس گــشــت گــرد ایـن مــزار |
بــر جــبــیـن هـر کـه بــاشـد ســکـه اخــلـاص او | از لــحـــد بـــیــرون خــرامــد چـــون زر کــامــل عــیــار |
مــی شــود هـمــســایـه دیـوار بــر دیـوار خــلــد | در جــــوار روضــــه او هــــر کــــه را بــــاشــــد مــــزار |
هر کـه شـمع نیمسـوزی بـرد بـا خـود زین حـریم | ایــمــن از تـــاریــکــی قـــبـــرســـت تـــا روز شـــمــار |
مـی گـشـاید چـشـم زیر خـاک بـر روی بـهشـت | هـر کـه از خــاک درش بــا خــود بــرد یـک ســرمـه وار |
بــر جـبــیـن هـر کـه بــنـشـیـنـد غـبــار درگـهـش | داخـــل جـــنـــت شـــود از گـــرد ره بـــی انـــتـــظـــار |
هر کـه را چـون مـهر در پـا خـار راهش بـشـکـنـد | ســوزن عــیــســی بـــرون آرد ز پـــایــش نــوک خـــار |
آن کـه بـاشـد یـک طـواف مـرقـدش هـفـتـاد حـج | فـکـر صــائب چــون تــوانـد کـرد فـضــلـش را شــمـار؟ |