ساقیا

بده ساقیا می که مستم کند به یک جرعه یزدان پرستم کند
به می اگهم کن ز اسرار عشق مرا مست کن تا کشم بار عشق
درعشق تو عافیت حرام است انرا انر که نه عشق پخت خام است
کس را زتو هیچ حاصلی نیست جز نیستی که بر دوام است